مسئله لزوم اجتهاد و تقلید را قرآن نیز مورد تاکید قرار داده است . در آیه 122 سوره توبه آمده است :
وَ مَا کاَنَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُواْ کَافَّةً فَلَوْ لَا
نَفَرَ مِن کلُِّ فِرْقَةٍ مِّنهُْمْ طَائفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فىِ
الدِّینِ وَ لِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَیهِْمْ
لَعَلَّهُمْ یحَْذَرُون
و معناى آیه این است که: براى مؤمنین سایر شهرستانهاى غیر مدینه
جایز نیست که همگى به جهاد بروند، چرا از هر شهرى یک عده بسوى مدینة الرسول
کوچ نمىکنند تا در آنجا احکام دین را یاد گرفته و عمل کنند، و در مراجعت
هموطنان خود را با نشر معارف دین انذار نموده، آثار مخالفت با اصول و فروع
دین را گوشزد ایشان بکنند، تا شاید بترسند، و به تقوا بگرایند.
البته منظور از تفقه در دین که در این آیه آمده فهمیدن همه معارف دینى از اصول و فروع آن است، نه خصوص احکام عملى
اما قطعا تفقه در احکام عملی را نیز شامل می شود چه بدون آن انذار مورد نظر آیه صورت نمی پذیرد.
همچنین از دلایل لزوم تقلید می تواند این آیه شریفه است که می
فرماید: «فَسْئَلُوا اَهْلَ الذِّکْرِ اِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»؛
«بپرسید از اهل دانش و علم اگر خودتان به آنها عالم نیستید» و بدون شک
هزاران مسئله شرعی را کسی بدون مراجعه به اهل علم نمی داند و تقلید هم چیزی
جز پرسیدن مسائل از اهل دانش نیست.
منبع:وب سایت دانشنامه اسلامیhttp://wiki.ahlolbait.ir