حکم اجتهاد(2)
جمعه, ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۰۲:۳۲ ب.ظ
حکم وضعی
حجیت فتوا: فتوای مجتهد حجت است و تبعیت از احکامی که استنباط کرده است، واجب است. مباحث بسیاری ذیل این مبحث میگنجد؛ از جمله:
حجیت فتوای مجتهد برای خود او: فتوای مجتهد چه مجتهد مطلق و متجزّی بر خود او حجّت است و تقلید از دیگران برای او جایز نیست.
ججیت فتوای مجتهد برای دیگران: فتوای مجتهد مطلق بر دیگران حجّت است و مردم میتوانند از او تقلید کنند؛ ولی در جواز تقلید از مجتهد متجزّی، میان فقیهان اختلاف است.
جواز قضاوت: قضاوت برای مجتهد مطلق، جایز و حکم او نافذ است، اما این حکم درباره مجتهد متجزّی مورد اختلاف است.
تخطئه یا تصویب: بنابر آموزههای شیعه حکم شرعی، در واقع، وجود دارد و مجتهد در پی رسیدن به آن است؛ گاه به آن میرسد و گاه در این راه به خطا میرود. به همین سبب، شیعه را مخطئه و در مقابل، اهل سنت را مصوبه خواندهاند.
إجزاء: از مباحثی که در باب اجتهاد مطرح است، این است که اگر مجتهد در مسئلهای به اشتباه رفت و حکمی نادرست را استنباط کرد، تکلیف اعمال خود او و مقلدشان چیست؟ آیا آنان اعمالی را که بر اساس فتوای اشتباه انجام دادهاند، باید طبق اجتهاد جدید، دوباره انجام دهند یا همان عمل سابق مجزی و کافی است.
- ۹۸/۰۲/۲۰